Samenvatting

Geweldsincidenten zijn de laatste jaren erg toegenomen. Niet alleen in de maatschappij maar ook tegen hulpverleners. De norm van het accepteerde geweld lijkt hierdoor te verschuiven. Er dreigt een vorm van normalisatie te ontstaan bij de hulpverleners als het gaat om het geweld wat tegen hen gebruikt wordt. Brandweer Haaglanden heeft dit bij zijn werknemers gemerkt en wilde graag een onderzoek hiernaar om verdere mentale schade en uitval te voorkomen. Vervolgens heeft er eerst een literatuurstudie plaatsgevonden waar een aantal thema’s naar voren zijn gekomen en waar het gedrag normaliseren verder is gespecificeerd. In dit rapport wordt dan ook gesproken over normaliseren als een proces waar een bepaald gedrag door herhaling, ideologie of propaganda als natuurlijk en als vanzelfsprekend wordt beschouwd (Ashforth & Kreiner, 2002). Uit het theoretisch kader is ook naar voren gekomen dat dit gedrag kan dienen als een vorm van coping en dat daar verschillende factoren van op invloed zijn. Dit is mede de reden van de gekozen titel “normaliseren verbindt en verblindt”. Het is namelijk een manier van coping wat kan zorgen voor verbinding maar ook voor verblinding van de gevolgen van deze stijl. Wanneer het als enige manier van coping wordt gebruikt kan het namelijk niet genoeg zijn om mentale schade van de geweldservaringen te voorkomen.
Er is daarom een kwalitatief onderzoek gedaan naar de psychosociale factoren die in dit normalisatieproces mogelijk een rol spelen. Het doel van dit onderzoek was om meer inzicht te krijgen in het gedrag normaliseren van geweld wat volgens de opdrachtgever speelt bij de brandweerlieden. Hij heeft gemerkt dat het normaliseren van geweld kan leiden tot het niet praten over geweld wat mentale schade als gevolg kan hebben. Via dit onderzoek wilde hij meer inzicht hier over krijgen. Vandaar de volgende onderzoeksvraag: “Welke psychosociale factoren spelen bij de beroepskrachten van Brandweer Haaglanden een rol in het normaliseren van geweldservaringen tegen henzelf?”.