Samenvatting

Het voornaamste uitgangspunt van lichamelijke opvoeding (LO) is dat leerlingen meer bekwaam raken voor deelname aan sport en bewegingssituaties, als onderdeel van een gezonde en actieve leefstijl. Daarbij is het motiveren van leerlingen één van de belangrijkste taken van een docent LO. In dit onderzoek wordt gekeken naar de invloed van een formatieve beoordelingswijze op de motivatie van leerlingen. Er is onderzocht in hoeverre deze invloed van toepassing blijft wanneer er prestaties bij komen kijken. Zit er ook samenhang tussen prestaties van leerlingen en hun motivatie? Scoort de hoge niveaugroep bijvoorbeeld ook hoger op de mate van intrinsieke motivatie? Hoe zit het met de amotivatie van de lage niveaugroep? Het onderzoek is uitgevoerd bij 24 leerlingen uit een formatieve brugklas van het Tabor College Werenfridus in Hoorn. De groep onderging twee lessen over de Shuttle Run Test waarbij de trapscore als prestatie werd genomen. De groep is op basis van de prestaties verdeel in een hoge en lage niveaugroep. Aan het einde van de lessen werd middels de Situational Motivation Scale de mate van motivatie gemeten over beide groepen. Er is zowel gekeken naar de amotivatie als naar de intrinsieke, geïdentificeerde en externe motivatie. Het onderzoek betreft een vergelijking tussen twee groepen. De data zijn geanalyseerd met een nonparametic Independent-samples T-test, de Mann Whitney U-test. Bij alle 4 de type motivatie is er geen significant verschil aangetoond tussen de lage en hoge niveaugroep (amotivatie: p=0,125, externe motivatie: p=0,794, geïdentificeerde motivatie: p=0,268, intrinsieke motivatie: p=0,096). Uit dit onderzoek kan niet geconcludeerd worden dat de prestaties bepalend zijn geweest voor de mate van motivatie bij leerlingen. Voor docenten LO is het aan te raden om formatieve werkwijzen te implementeren in de lessen. Dit zal de motivatie van de leerling over het algemeen verhogen en op die manier de bijdrage aan een actieve leefstijl vergroten