Samenvatting

Kwalitatief goede feedback heeft een krachtige invloed op de leerprestaties van studenten en geeft een antwoord op de volgende vragen: Waar ga ik naar toe?’, ‘Hoe doe ik het?’ en ‘Wat is de volgende stap?’, ook wel feed up, feedback en feed forward genoemd. In deze case study is onderzocht in hoeverre een klinische beoordeling, een summatieve performancetoets, met daarin een zelfbeoordeling door de student in combinatie met een gesprek tussen de beoordelaar en de student, kwalitatief goede feedback oplevert voor studenten van een verpleegkundige vervolgopleiding van de Radboud Healthacademy te Nijmegen. De geschreven (auto)feedback van de studenten en de beoordelaars wordt, binnen de dimensies, gekenmerkt door voornamelijk feedback, in mindere mate feed forward en zelden feed up. Binnen de dimensies feedback en feed forward wordt zowel in de geschreven formulieren als in de gesprekken vooral feedback op het niveau van de taak gegeven. Echter in de gesprekken komt meer feedback op proces en zelfregulatie voor dan in de geschreven formulieren en heeft daarmee een toegevoegde waarde. In de klinische beoordeling lijkt de kwalificerende functie van de klinische beoordeling op de voorgrond te staan. Aanbevelingen worden gedaan om het geven van feedforward tijdens toetsing te bevorderen en de ontwikkelingsgerichte functie te versterken.