Samenvatting

Passende zorg betekent steeds vaker het bieden van blended care, een mix van digitale interventies, fysieke zorg en ondersteuning van gezondheid, die gepersonaliseerd en op maat wordt aangeboden. Een blended care toepassing (Virtuele Thuiszorg) is een holistisch ecosysteem met als doel de kwaliteit van zorg te verbeteren, meer eigen regie en zelfmanagement, wat resulteert in het langer en veilig thuis blijven wonen van de zorgvrager. Het doel van dit onderzoek is om te achterhalen hoe de virtuele thuiszorg wordt ingezet en hoe dit wordt geborgd in het elektronisch klanten dossier. Hiervoor is de volgende onderzoeksvraag opgesteld: ‘’Hoe kan de inzet van Virtuele Thuiszorg bij zorgvragers in de thuissituatie binnen de (verpleegkundige) zorg in het zorgplan worden geborgd, waardoor digitale interventies worden gemonitord en opgevolgd?’’ Om antwoord te kunnen geven op de onderzoeksvraag is een mixed method onderzoek uitgevoerd waarvoor kwantitatieve dossieronderzoeken (N=180) zijn geanalyseerd in combinatie met kwalitatief onderzoek, het semigestructureerd focusgroep interview (N=5). De respondenten zijn geselecteerd op basis van de werkgebieden die al gestart zijn met de Virtuele Thuiszorg en de bevoegdheid hebben om te indiceren. De kwantitatieve resultaten tonen aan dat er weinig (complete) verslaglegging wordt uitgevoerd waardoor de klinische gedachtegang niet inzichtelijk is. Dit verloopt gefaseerd aan het prioriteren van de werkzaamheden gezien de tijdsdruk waar de wijkzorg momenteel mee te maken heeft in combinatie met de onwetendheid. Vanuit het kwalitatief onderzoek kan gesteld worden dat de basiskennis en de noodzaak over de Virtuele Thuiszorg aanwezig is bij de huidige zorgprofessionals, maar dat de kennis verwaterd bij nieuwe medewerkers. Daarnaast blijken de gesprekstechnieken een belangrijke, noodzakelijke vaardigheid die vaak bij de zorgprofessionals wordt gemist. Andere belemmerende factoren worden aangeduid als niet- werkbare functionaliteiten, het gemis van eigen affiniteit met de producten en bemoeienissen van de mantelzorger. Op basis van de opgedane kennis enresultaten, blijkt dat het proces van de Virtuele Thuiszorg een actueel, continu en integraal onderdeel moet worden binnen de wijkverpleging. Het wordt aanbevolen om scholingen, gesprekstechnieken, audits en intercollegiale toetsingen te realiseren waardoor er meer betrokkenheid ontstaat. Een concrete rolverdeling en functieomschrijving zou hierbij een aanvulling kunnen zijn wat zou resulteren in meer eenduidigheid binnen de organisatie. De veranderbereidheid is in dit onderzoek getoetst door één respondent met behulp van het DINAMO- model. Een vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op de ontwikkelingen en/of verbeteringen ten aanzien van de verslaglegging. Een interview om nieuwe inzichten op te halen over ervaringen, inzet en betrokkenheid van de medewerkers ten aanzien van de Virtuele Thuiszorg in combinatie met een grotere toetsing van de veranderbereidheid.