Samenvatting

Aanleiding voor deze beleidsnotitie is dat de overheid, GGZ, zorgverzekeraars, etc. pleiten voor een gezondere samenleving waarin meer bewogen moet worden en gezonder gegeten moet worden om ziekten te voorkomen en zieken zo optimaal te laten herstellen. Dit om voor ieder individu een zo optimaal mogelijke kwaliteit van leven te kunnen bieden op het gebied van gezondheid.
Binnen de RIBW (Regionale Instelling Beschermde Woonvormen) wordt gewerkt vanuit de Rehabilitatie methode. Deze methode is gericht op de bevordering van empowerment (initiatieven die cliënten nemen om zichzelf sterker te maken), emancipatie, normalisatie en participatie. Met als doel het herstel van cliënten, waardoor de kwaliteit van leven omhoog gaat. Gezondheid en bewegen is hier een onderdeel van.
Echter de huidige praktijk ten aanzien van gezondheid en bewegen voor cliënten binnen de chronische psychiatrie laat daarin vele mogelijkheden liggen.
Psychomotorische Therapie (PMT), en Bewegingsagogie vinden vrijwel alleen intramuraal plaats binnen de GGZ, maar niet binnen de RIBW.
Daarnaast vindt er in de huidige samenleving binnen de sport- en fitness verenigingen, vrijwel geen integratie plaats van cliënten uit de GGZ.
Het probleem is dat de chronisch psychiatrische cliënt, die graag buiten de psychiatrie wil participeren in reguliere sportverenigingen, tegengehouden wordt door zijn beperking
(bijvoorbeeld de effecten van zijn diagnose, ziektebeeld, bijwerkingen medicatie, faalangst, financiële middelen, effecten van zijn handicap), maar ook doordat hij niet daadkrachtig genoeg is en specifieke vaardigheden mist.
Dagactiviteitencentra (DAC's onderdeel binnen de RIBW) bieden op het gebied van dagbesteding een beperkt aanbod op het gebied van sport en bewegen. Helaas is er geen PMT-er of bewegingsagoog in dienst om een structureel professioneel bewegingsaanbod te verzorgen en die in staat is om cliënten er toe te bewegen sportverenigingen en fitnesscentra te bezoeken.
Daarnaast is het zo dat de reguliere sportverenigingen de psychiatrische cliënt niet kennen, herkennen en geen 'handvaten hebben' om ermee om te gaan.
Hieruit volgt de volgende vraagstelling:
"Hoe kan ik als psychomotorisch therapeut bewerkstelligen dat cliënten in de GGZ met succes kunnen deelnemen aan reguliere sportverenigingen"?
De PMT-er kan vanuit het rehabilitatieprogramma een brugfunctie vervullen tussen GGZ, RIBW en sportverenigingen en daarmee de integratie daadwerkelijk laten plaatsvinden.
Doelstelling
Het doel is dat de Psychomotorische Therapeut kan bewerkstelligen dat cliënten uit de GGZ met succes deel kunnen nemen aan reguliere sportverenigingen. De Psychomotorisch Therapeut kan vanuit de RIBW, in het kader van rehabilitatie op het levensgebied gezondheid en bewegen, een brugfunctie vervullen tussen de GGZ, RIBW en sportverenigingen en bredere maatschappelijke verbanden leggen waarbij de integratie van de cliënt in de reguliere sportverenigingen daadwerkelijk plaats zal vinden.