Samenvatting

Binnen De Muzerije wordt arbeid verricht op basis van diverse arbeidsverhoudingen. Omdat het niet duidelijk is of De Muzerije de juiste arbeidsverhoudingen aangaat heeft De Muzerije zich bij dit onderzoek laten adviseren over de juridische mogelijkheden en risico’s voor haar als werkgever, inlener en opdrachtgever. Daarbij zijn conclusies gevormd over de arbeidsverhoudingen die nu en in de toekomst het meest gewenst zijn binnen de bedrijfsvoering van De Muzerije. Aanbevelingen zijn gedaan op basis van de onderzoeksresultaten. In deze scriptie is onderzocht welke arbeidsverhoudingen er in Nederland zijn, hoe deze zich tot de huidige wetgeving op het gebied van het arbeidsrecht verhouden en welke wijzigingen het wetsvoorstel Wet werk en zekerheid (WWZ) met zich mee zal brengen. Voorts zijn de eisen en wensen van De Muzerije nauwkeurig in kaart gebracht, teneinde de centrale vraag zo objectief mogelijk te beantwoorden.

In Nederland kan op basis van diverse arbeidsverhoudingen arbeid worden verricht. Een organisatie kan optreden als juridisch werkgever, niet juridisch werkgever (inlener) en opdrachtgever. In het eerste geval draagt een organisatie het werkgeverschap voor de werknemer. In het tweede geval is sprake van een driehoeksverhouding, waarbij het werkgeverschap wordt gedragen door een uitlener. In het derde geval draagt een organisatie geen werkgeverschap. De opdrachtnemer draagt zelf alle risico’s, lasten en verplichtingen.

Uit het onderzoek is gebleken dat voor de meeste functies de detacheringsovereenkomst het meest gewenst is binnen de bedrijfsvoering van de organisatie. Bij dit type arbeidsverhouding wordt De Muzerije gezien als inlener en het detacheringsbureau draagt het werkgeverschap over de werknemer. Voor een aantal functies kan De Muzerije overwegen gebruik te maken van payrolling. Ook bij dit type arbeidsverhouding wordt De Muzerije gezien als inlener. Payrolling is echter goedkoper dan detachering. De Muzerije dient bij payrolling het risico op het ontstaan van fictief werkgeverschap niet uit het oog te verliezen. Mocht namelijk alsnog blijken dat een arbeidsovereenkomst tussen De Muzerije en de werknemer is ontstaan zonder dat dit formeel is overeengekomen, dan wordt De Muzerije gezien als werkgever en dit brengt consequenties met zich mee.

De directie van De Muzerije wordt aanbevolen de arbeidsverhoudingen binnen de organisatie nogmaals te bekijken en deze naast de onderzoeksresultaten van dit rapport te zetten. Uit dit onderzoek is naar voren gekomen dat voor de meeste functies binnen de organisatie, de detacheringsovereenkomst het meest gewenst is binnen de bedrijfsvoering van De Muzerije. Dit type arbeidsverhouding wordt echter niet gebruik door de organisatie. Aanbevolen wordt rekening te houden met de wijzigingen die het wetsvoorstel WWZ met zich mee zal brengen bij gebruik van arbeidsovereenkomsten. De Muzerije doet er goed aan een overzicht op te stellen van de arbeidsovereenkomsten die eindigen na 1 augustus 2014, zodat de aanzegtermijn van één maand niet uit het oog verloren wordt. Daarnaast geldt vanaf 1 juli 2014 dat een proeftijd is verboden in arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd die zes maanden of korter duren en het is niet toegestaan een concurrentiebeding op te nemen in arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd, tenzij De Muzerije kan aantonen dat zij zwaarwichtige bedrijfs- of dienstbelangen heeft, waarbij een concurrentiebeding wenselijk is. Aanbevolen wordt nieuwe arbeidsovereenkomsten hierop aan te passen. De Muzerije wordt aanbevolen na te gaan of er een cao geldt die het mogelijk maakt om na 1 juli 2015 alsnog af te wijken van de ketenregeling. Om te voorkomen dat de rechter misbruik van het recht constateert, wordt aanbevolen geen grenzen op te zoeken ten aanzien van de termijnen genoemd in het wetsvoorstel WWZ.