Samenvatting

Inleiding: Dit artikel beschrijft een observationeel onderzoek naar de bijdrage van gebaren aan de communicatieve competentie van begeleiders die zorg bieden aan mensen met een verstandelijke beperking. Het doel van deze studie is het vergaren van ervaringen, gedachten en gevoelens van begeleiders. Hierin wordt onderscheid gemaakt tussen begeleiders die hebben deelgenomen aan de gebarencursus en begeleiders die niet hebben deelgenomen. Door dit in kaart te brengen, krijgt organisatie X een beter beeld van de gevolgen van de gegeven gebarencursus.

Methode: Er is een enquête afgenomen onder vijftig zorgmedewerkers. Daarnaast is kwalitatieve data verzameld middels open vragen in de enquête en twee semigestructureerde diepte-interviews. In de interviews werd gebruik gemaakt van topiclijsten. De topics hadden betrekking op de communicatie in het algemeen en op gebaren. De interviews zijn verbatim getranscribeerd. Vervolgens zijn de transcripten geanalyseerd en gecodeerd middels een thematische analyse, beschreven door Braun en Clarke (2006).

Resultaten: Uit analyse van de enquête en interviews bleek dat het volgen van de gebarencursus een positief effect had op het competentiegevoel van begeleiders in de communicatie. Zij voelden zich gemiddeld meer bekwaam om te communiceren met de cliënten. Daarnaast merkten begeleiders bij cliënten ook een gevoel van structuur en duidelijkheid wanneer zij hun gesproken taal ondersteunden met gebaren.

Conclusie: De aanbeveling is dan ook om de cursus vaker te organiseren en breder te adverteren. In de discussie worden de resultaten vergeleken met de aanwezige literatuur en worden punten benoemd die van invloed zijn geweest op de resultaten.