Samenvatting

Er is nog geen specifiek onderzoek gedaan naar valhelmen voor epilepsiepatiënten, waardoor het beschermingsniveau van deze helmen onbekend is. Het ontbreken van specifieke criteria belemmert de overstap naar moderne productiemethoden voor OIM. Voor dit probleem is een valmeetopstelling ontwikkeld, gebaseerd op normen en uitkomstmaten voor hoofdbeschadiging. Deze meetopstelling is specifiek ontworpen voor het onderzoeken van valhelmen. Voordat de meetopstelling geïmplementeerd kan worden, is onderzocht hoe betrouwbaar deze de eigenschappen meet. De onderzoeksvraag was: Hoe nauwkeurig genereert de eerder ontwikkelde valopstelling, met bijbehorende hoofdvorm, bij herhaald gebruik en onder dezelfde condities, dezelfde resultaten? Om deze vraag te beantwoorden, zijn er drie soorten metingen uitgevoerd: betrouwbaarheidsmetingen van de meetopstelling en hoofdvorm en metingen met de valhelm.
Er werden significante verschillen waargenomen bij de betrouwbaarheidsmetingen van de meetopstelling, zowel tussen de meetmomenten (p = 0,014) als tussen de valhoogten (p < 0,001). Voor de betrouwbaarheidsmetingen van de hoofdvorm werden eveneens significante verschillen vastgesteld tussen de meetmomenten (p = 0,008), verschillende hoofdposities (p < 0,001) en de interactie tussen deze twee variabelen (p = 0,003). Bovendien werden bij de metingen van de valhelm significante verschillen gevonden tussen de valhoogten (p < 0,001). De resultaten tonen aan dat de eerder ontwikkelde valopstelling, inclusief de hoofdvorm, niet betrouwbaar is. Herhaald gebruik onder dezelfde condities leidt niet tot consistente resultaten, zowel voor de valopstelling op zichzelf als met de hoofdvorm. Dit geeft aan dat er verbeteringen nodig zijn in zowel de valopstelling als de hoofdvorm, of in de toegepaste betrouwbaarheidstesten. De positionering van de hoofdvorm op de ondersteuning heeft duidelijk effect gehad op de betrouwbaarheidsmetingen. Bij bepaalde posities werden hogere eindsnelheden gemeten, wat impliceert dat de positionering een belangrijke factor is om rekening mee te houden bij het beoordelen van valhelmen. In conclusie draagt dit onderzoek bij aan de wetenschappelijke kennis over valhelmen voor epilepsiepatiënten. Het benadrukt de noodzaak van verbeteringen in de meetopstelling en hoofdvorm, het gebruik van geschikte uitkomstmaten en het legt een solide basis voor toekomstige ontwikkelingen en onderzoek.