Samenvatting

In Nederland zijn er te weinig woningen te koop of te huur voor starters. Voor deze groep woningzoekenden, die de maximale koopsom van €245.000 kunnen financieren, is het zeer lastig een geschikte woning te vinden. Dit heeft te maken met het beperkte aanbod woningen in de prijscategorie en de lange wachtlijsten. Met de toegenomen vluchtelingenstroom en het aantrekken van de economie speelt dit probleem landelijk een grote rol en dient hier een oplossing voor gevonden te worden.

Flex Housing wil een mogelijke oplossing bieden. Dit wordt gedaan met behulp van een modulair woonunit concept bestaande uit verschillende modulaire elementen. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen een basisunit, een uitbreidingsunit, een dakelement, een funderingselement en een gevelelement. Deze onderdelen zijn los van elkaar te vervoeren en kunnen ter plekke op een eenvoudige manier gekoppeld worden.
De hoofdvraag die Flex Housing dan ook heeft gesteld is:

‘’Kan de modulaire woonunit van Flex Housing ervoor zorgen dat het bestaande woningtekort voor starters op een duurzame manier aanzienlijk wordt verminderd?’’

Om dit te onderzoeken heeft Flex Housing het concept verwerkt in een fictief project. Dit project is begonnen met een literatuuronderzoek waarbij verschillende modulaire en duurzame woningen zijn bestudeerd. Uit dit literatuuronderzoek is een aantal uitgangspunten gekomen.

Deze uitgangspunten zijn vervolgens verwerkt in het Programma van Eisen. Dit Programma van Eisen is hierna aangevuld met specifieke eisen van Flex Housing en het Bouwbesluit. Aan de hand van dit PvE is vervolgens een ontwerp gemaakt waarbij het ontwerp vanuit architectonisch en bouwkundig oogpunt is opgezet. Voor het ontwerp is een onderzoek gedaan naar de best passende bouwmethodiek, waaruit is gebleken dat het constructieve principe van een zeecontainer benut kan worden. Dit frame wordt vervolgens opgevuld met een geïsoleerde houten ‘’doos’’.
Flex Housing heeft een materialisatie gemaakt waarin de verschillende onderdelen worden bestudeerd op aspecten zoals duurzaamheid en gewicht. Vervolgens zijn de gekozen materialen verwerkt in een technische uitwerking. Deze uitwerking is ondersteund met een bouwfysisch en installatietechnisch onderzoek en uitwerking. De technische uitwerking wordt vervolgens in een BIMmodel verwerkt wat bouwtechnische en installatietechnische tekeningen heeft opgeleverd.
De conclusie van Flex Housing is dat het concept van de modulaire woonunits op dit moment niet voldoet. Hoewel het concept een duurzame en modulaire woonunit aanbiedt, is het prijstechnisch veel te duur voor de doelgroep. Dit komt met name door de hoge kostenpost van de stalen constructie. Flex Housing heeft dit meegenomen in de discussie en zal dit bij een eventuele voortzetting als eerste aan gaan pakken.
De aanbeveling van Flex Housing aan woningcorporaties is om een stuk braakliggend land te zoeken waarbij in de directe omgeving aansluitingen zijn op het water- en elektranetwerk. Op dit stuk land kan vervolgens eenvoudig een fundering worden gelegd, waarna de verschillende elementen van Flex Housing kunnen worden geleverd. Flex Housing adviseert om aan de toekomstige bewoners een voorlichting te geven op het gebied van duurzaam en milieubewust gebruik.