Samenvatting

Persoonsgerichte zorg is een begrip dat hedendaags veel in het daglicht staat, door het veranderen van de maatschappij en de zorg die hierop moet aansluiten. Om te verwezenlijken dat een organisatie persoonsgericht handelt, zal er een persoonsgerichte cultuur moeten heersen. Leiderschap is een van de sleutels tot ontwikkeling van een persoonsgerichte cultuur (McCormack & McCance, 2010). Binnen de organisatie Brabantzorg, locatiegroep De Watersteeg is er een vernieuwde visie ontworpen door het managementteam met de titel: ''Nee, is voor ons geen optie!''. Deze visie toont overeenkomsten met de kernwaarden van persoonsgerichte zorg. De organisatie wil binnen tweeëneenhalf jaar de vernieuwde visie geheel geïmplementeerd hebben. Echter was het onduidelijk in hoeverre de afdelingen al persoonsgericht werken, oftewel handelen naar de visie. Er is onderzoek gedaan naar in hoeverre de zorg en de leiderschapsstijl op de afdelingen Vogelven twee, vier en zes als persoonsgericht ervaren wordt door de bewoners en de medewerkers. Daarbij zijn er deelonderzoeken gedaan naar hoe de zorg ervaren wordt door de bewoners en hoe de medewerkers de leiderschapsstijl ervaren. Dit alles binnen het kader van persoonsgerichtheid. De twee deelonderzoeken hadden een kwalitatief karakter. Het deelonderzoek met de bewoners is uitgevoerd doormiddel van narratieve interviews. Het deelonderzoek met de medewerkers aan de hand van focusgroepen. De resultaten waren wisselend. Er was duidelijk verschil tussen bewoners hoe de zorg ervaren werd. Wat voornamelijk naar voren kwam was dat een aantal verzorgenden niet voldoende beschikken over interpersoonlijke vaardigheden. Er lijkt een gebrek aan relationeel verbondenheid te zijn tussen de verzorging en bewoners. En er wordt niet holistisch gewerkt. De fysieke omgeving en ruimte voor eigen regie waren positieve elementen van bewoners verhalen over de zorg binnen de onderzoeksetting. Ook bij de medewerkers was er duidelijk verschil, in dit geval tussen de teams met betrekking tot hoe de leiderschapsstijl ervaren werd. Dit komt doordat de teammanager niet altijd inspeelt op de behoeftes en noden van bepaalde medewerkers. Vooral wat betreft sturing en ondersteuning in zelfsturend worden. Er wordt weinig steun ervaren, de teammanager komt niet altijd voor de medewerkers op en er worden beslissingen gemaakt zonder overleg met of het betrekken van de medewerkers. Ook worden de beslissingen niet altijd toegelicht. Wel is de teammanager in relatie met de medewerkers en pikt zij snel dingen op en speelt ze hierop in.
Er kan geconcludeerd worden dat er vanuit de verzorging en de teammanager niet geheel voldaan wordt aan persoonsgerichtheid in termen van de relaties die er zijn met bewoners en/of medewerkers. Bij de verzorging is dit wel afhankelijk van de desbetreffende verzorgende. Bij de teammanager komt deze conclusie tot stand omdat zij onvoldoende inspeelt op de behoeftes en noden van haar teams. Aan de hand van de uitkomsten zijn er aanbevelingen gedaan. Met betrekking tot de zorg betreft deze de relationele verbondenheid tussen de verzorgenden en de bewoners. Hierbij het leren kennen van de bewoners als individu en inzicht krijgen in /ontwikkelen van de interpersoonlijke vaardigheden. Voor de teammanager betreffen de aanbevelingen het bewerkstelligen van een gedeelde besluitvorming, het ontwikkelen van een persoonsgerichte leiderschapsstijl en meer meevoelende aanwezigheid.