Samenvatting

Inleiding en vraagstelling:
Gewrichtsspleetversmalling is een belangrijk radiologisch kenmerk van gonartrose. Gezien een relatie bestaat tussen de mate van gewrichtsspleetversmalling en de uitkomst van een knieprotheseplaatsing wordt de keuze van de behandeling hierdoor mede bepaald. De gewrichtsspleetversmalling wordt veelal middels een staande anteroposterieure (AP) opname of een belaste 45• posteroanterieure (PA) Rosenberg opname in beeld gebracht. Het doel van dit onderzoek is te analyseren welke röntgenopname de meeste gewrichtsspleetversmalling laat zien.
Methode:
Van 132 patiênten (56 mannen en 76 vrouwen), met een leeftijd tussen 50 en 86 jaar, zijn de data verzameld en metingen verricht op zowel de staande AP opname als de Rosenberg opname. Beide röntgenopnamen zijn niet
gekalibreerd, waardoor de ratio voor het mediale en laterale compartiment apart wordt berekend tussen de gemeten gewrichtsspleet in mm en de transepicondylaire femur as in mm. De toetsende statistiek gebeurt middels een gepaarde !-toets, waarbij het verschil in verhouding
tussen de staande AP opname minus de Rosenberg opname wordt getoetst.
Resultaten
De mediale gewrichtsspleetversmalling was significant groter (p<0,001) op de Rosenberg opname (ratio. 0,036) dan op de staande AP opname (ratio 0,040). Lateraal was er een trend waarneembaar (p " 0,059) voor meer gewrichtsspleetversmalling op de Rosenberg opname (ratio. 0,052) ten opzichte van de staande AP opname (ratio: 0,054).
Conclusie:
De Rosenberg opname laat meer gewrichtsspleetversmalling zien dan de staande AP opname, met name mediaal. De Rosenberg opname zou de staande AP opname kunnen vervangen in het diagnosticeren van gewrichtsspleetversmalling bij pat1ênten met klachten passend bij gonartrose.