Samenvatting

Van Oers schrijft in zijn essay “Minerva’s Queeste” uit de bundel ”Dwarsdenken” (2005) dat “we leerlingen (in het ontwikkelingsgericht onderwijs) moeten ondersteunen in het vinden van hun eigen ostentatieve definities van kunst.”(p 68)
Daartoe moeten we minstens drie dingen nastreven:
1. ontwikkeling van een esthetisch oordeel
2. ontwikkeling van vaardigheden en technieken
3. ontwikkeling van een progressief oeuvre
In het essay gaat hij nader in op de zoektocht naar wat kunstzinnige vorming eigenlijk inhoudt. Hij constateert daarbij dat we eigenlijk nog steeds op zoek zijn. Minerva, de Romeinse godin van de wijsheid realiseert zich dat wijsheid alleen niet de volmaakte mensheid schept. Minerva gaat op zoek bij de Muzen, de godinnen der kunsten, vaardigheden en wetenschappen. Maar een afdoende antwoord vindt ze niet.
Over de vraag wat kunst eigenlijk is hebben zich vele filosofen gebogen. Waarschijnlijk is een waterdichte definitie niet te geven. Wat kunst is, is persoonlijk, maar dat is ook eigen aan de kunst.
In zijn essay komt van Oers tot de conclusie dat kunst “een proces van perfectionering van een schepping” ( p. 61) is. De consequentie voor het onderwijs is dat je kinderen er bewust van maakt dat iets pas ‘af’ is als de maker vindt dat het ‘af’ is. Van Ipkens (2004) ontwerpt met die gedachte een lessenserie waarbij kinderen bestaande kunstwerken bekijken en bespreken en proberen die werken ‘mooier’ te maken.
De aanzet om het belang van kunsteducatie in het OGO onderwijs te implementeren, die van Oers geeft in zijn boeken en artikelen, is van belang voor OGO scholen. Die scholen zijn nu op hun beurt aan het zoeken welke plaats de kunsteducatie in hun onderwijs moet krijgen en hoe dat verwezenlijkt kan worden.
In dit onderzoek bekijk ik hoe verschillende OGO scholen daar een vorm aan proberen te geven.
De hoofdvraag is daarbij: Welke plaats heeft de kunst? Staat de kunst centraal of is de kunst een hulpmiddel bij andere schoolvakken?