Samenvatting

De Conners 3 is een instrument dat ADHD beoogt te meten bij kinderen van 6-18 jaar. Dit instrument wordt voor Nederlandse kinderen nog niet gebruikt, maar is een goede aanvulling op de lijst van instrumenten die op dit moment worden gebruikt voor het meten van ADHD bij kinderen in Nederland. Hogrefe uitgevers wil dit instrument bewerken voor het Nederlandse taalgebied en hiervoor is grootschalig onderzoek naar het instrument nodig. Dit onderzoek draagt hier een steentje aan bij. Hierbij is de centrale onderzoeksvraag: ‘In welk mate is de Nederlandse versie van de Conners 3 betrouwbaar en valide?’
ADHD wordt gekenmerkt door drie hoofdsymptomen: onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit. Deze symptomen moeten pervasief zijn en al voor het twaalfde levensjaar voorkomen. De stoornis ADHD is chronisch en persisterend: het blijft bestaan in de adolescentie. Van de kinderen onder de 16 jaar heeft ongeveer 3 tot 5% ADHD. Dit heeft impact op het leven van het kind waardoor individueel lijden kan ontstaan, maar het heeft ook impact op de maatschappij. Doordat kinderen niet of verkeerd worden gediagnosticeerd hebben zij moeite om mee te draaien in de maatschappij of ontvangen zij verkeerde zorg waardoor ziektekosten hoog oplopen. Om deze redenen is het van belang dat ADHD eerder wordt herkend en gediagnosticeerd. Het bewerken van de Conners 3 voor het Nederlandse taalgebied en onderzoek naar het instrument kan ervoor zorgen dat ADHD eerder wordt gediagnosticeerd zodat er correcte zorg kan worden geboden.
De Conners 3 wordt onderzocht op de betrouwbaarheid en de begripsvaliditeit zoals beschreven wordt in de hoofdvraag. De betrouwbaarheid is onderzocht door middel van het afnemen van de Conners 3 bij kinderen in de leeftijd van 6-18 jaar en hun ouders. Met deze data zijn er statische analyses uitgevoerd. Ten eerste is de betrouwbaarheid onderzocht door het gebruik van de Cronbach’s Alfa. De begripsvaliditeit is onderzocht door het gebruik van twee verschillende methodes. Ten eerste is de interne validiteit onderzocht door middel van het gebruik van de Pearson productmomentcoëfficiënt. Hierbij zijn de schalen van de Conners 3 met elkaar vergeleken. Ten tweede is de externe validiteit onderzocht door de schalen van de Conners 3 te vergelijken met schalen van soortgenoottests BRIEF en d2-r. Dit is tevens gedaan door het gebruik van de Pearson productmomentcoëfficiënt. De verwachtingen voor de betrouwbaarheid zijn dat elke schaal een Cronbach’s Alfa heeft van 0,8 of hoger. De verwachtingen voor de interne en externe validiteit is gebaseerd op het Amerikaanse onderzoek hiernaar.
Uit de statische analyse blijkt dat de betrouwbaarheid van de Conners 3 op vier schalen na voldoende is bij de zelfrapportageversie en de ouderversie is volledig betrouwbaar. De interne validiteit is voldoende voor de zelfrapportageversie en de ouderversie. De ouderversie heeft één schaal die minder correleert met de rest van de schalen. Verder zijn er een aantal correlaties die lager zijn dan de verwachting, maar ook correlaties die hoger zijn dan de verwachting. De externe validiteit geeft weer dat de zelfrapportageversie geen overlap heeft met de zelfrapportageversie van de BRIEF. De ouderversie van de Conners 3 heeft wel een aantal schalen die een middelmatige correlatie vertonen, maar dit is niet genoeg om te kunnen stellen dat er sprake is van convergente validiteit is. Dit terwijl de theorie en de Amerikaanse handleiding van de Conners 3 dit niet weergeven. Daarnaast is er weinig tot geen overlap met het instrument d2-r. Tevens over dit instrument zegt de theorie dat er overlap zou moeten zijn met de Conners 3.
Er kan met voorzichtigheid worden geconcludeerd dat de betrouwbaarheid van de Conners 3 voldoende is. Daarnaast kan worden geconcludeerd dat de interne validiteit van de Conners 3 voldoende is. De externe validiteit is niet voldoende volgens dit onderzoek.