Samenvatting

De centrale vraagstelling in dit onderzoek luidt: hoe is de rechtsbescherming van de rechthebbende wettelijk geregeld in het geval van nalatigheid door de beschermingsbewindvoerder en wat is de vermogensrechtelijke en procesrechtelijke positie van de rechthebbende in dat geval? Bij het advocatenkantoor In Rechte was er behoefte aan meer informatie omtrent eventuele nalatigheid van de beschermingsbewindvoerder en wat rechthebbenden kunnen doen op het moment dat het mis dreigt te gaan, of dingen reeds verkeerd zijn gelopen.
Er is allereerst onderzoek gedaan naar de benoeming en rol van de beschermingsbewindvoerder. Dit heeft ertoe geleid dat het volgende kan worden geconstateerd. De benoeming van de beschermingsbewindvoerder wordt gedaan door de rechter. Hiervoor dient er eerst een verzoek gedaan te worden. Dit verzoek kan gedaan worden door familieleden in de eerste lijn, alsmede door de rechthebbende zelf. Over de rol van de beschermingsbewindvoerder kan het volgende worden gezegd: de beschermingsbewindvoerder heeft naast zijn sociale rol ook een maatschappelijke taak. Hij dient de zwakkeren in de maatschappij te helpen en zijn machtspositie niet te verwaarlozen. Hiervoor is zijn functie immers in het leven geroepen. Natuurlijk heeft hij tevens een sociale rol, die hij serieus dient te nemen naar zijn rechthebbende toe. Er dient een vertrouwensband te bestaan tussen de beschermingsbewindvoerder en de rechthebbende.
Vervolgens is onderzocht wat de taken en verantwoordelijkheden van de beschermingsbewindvoerder zijn. Gebleken is dat de beschermingsbewindvoerder primair als taak heeft om zo goed mogelijk zorg te dragen voor de goederen en zaken van de rechthebbende. Ook moet hij de rechthebbende zelfredzamer maken. Het is erg belangrijk dat de rechthebbende op den duur zelfstandig om kan gaan met de financiën. Daarnaast is er de verantwoordelijkheid om het vermogen van de rechthebbende te beschermen. Hiervoor geldt de taak om de financiën als goed bewindvoerder te beheren.
De beschermingsbewindvoerder moet zich dus gedragen als goed bewindvoerder. Hierbij dient hij in het belang van de rechthebbende te handelen. Dit houdt in dat hij erg zorgvuldig en volgens de regels dient te handelen. Op dit moment ontbreekt een zorgvuldigheidsnorm voor beschermingsbewindvoerders. Omdat de zorgvuldigheidsnorm voor curatoren erg in de buurt komt, zou deze een oplossing kunnen bieden. Op het moment dat de beschermingsbewindvoerder de zojuist genoemde taken verzuimt en in het vervullen van zijn taken toerekenbaar tekort is geschoten, dan kan op grond van art. 6:95 BW, alsmede art. 1:444 BW (aansprakelijkheid beschermingsbewindvoerder) de schade verhaald worden op de beschermingsbewindvoerder. Er is dan niet gehandeld als een goed bewindvoerder.
Indien blijkt dat de beschermingsgrond niet geslaagd is, moet nagegaan worden wat men als alternatief kan benutten in de wet. Het onderzoek heeft een belangrijk alternatief opgeleverd, namelijk de oproep in vrijwaring en de vertegenwoording.Op deze wijze kan de rechthebbende zijn vermogen beschermen en de schade (direct) verhalen op de beschermingsbewindvoerder. Op het moment dat de rechthebbende het niet eens is met een handeling van de beschermingsbewindvoerder, dan is het de taak van de rechthebbende om een klacht met betrekking tot het handelen als eerste kenbaar te maken bij de beschermingsbewindvoerder op wie de klacht betrekking heeft. Zodra dit niet leidt tot een bevredigende oplossing, dan kan er ook een klacht worden neergelegd bij de kantonrechter in het arrondissement waar de beschermingsbewindvoerder actief is. De kantonrechter zal dan beide partijen tot zich roepen om de zaak te bespreken.Dit kan er vervolgens ook toe leiden dat er schadevergoeding wordt toegekend aan de rechthebbende, op het moment dat blijkt dat de beschermingsbewindvoerder zich niet gedragen heeft als goed bewindvoerder.
Aan de hand van bovenstaande bevindinge