Samenvatting

De steeds wisselende doelgroepen van alleenstaande minderjarige vluchtelingen brengen eigen culturen en vluchtverhalen mee, inclusief bijbehorende uitdagingen. Jeugdbeschermers van Nidos, de landelijke gecertificeerde instelling die de voogdij en ondertoezichtstellingen over deze jongeren uitvoert, begeleiden hen. Middels formele trainingen krijgen zij de benodigde kennis en vaardigheden aangereikt voor deze uitdagende praktijk. Trainingen sluiten echter onvoldoende aan. Professionals leren vooral dicht tegen hun praktijk aan, in collectieven zoals Communities of Practice (CoPs), wil er sprake zijn van waardecreatie. Dit onderzoek geeft antwoord op de vraag hoe deelname aan een transdisciplinaire Community of Practice tot waardecreatie voor het leren van jeugdbeschermers leidt. Het waardecreatie model van Wenger et al. (2011) en de ontwerpprincipes voor succesvolle CoPs van Bood en Coenders (2004) zijn gebruikt om de waardecreatie te onderzoeken. Middels participerende observatie in drie gildebijeenkomsten en interviews met vier jeugdbeschermers, één gedragswetenschapper, één jurist en één regiomanager is waardecreatie in het gilde zichtbaar gemaakt en in hoeverre de ontwerpprincipes hieraan ondersteunend zijn. Uit de resultaten blijkt dat voornamelijk onmiddellijke en potentiële waarde ervaren wordt en beperkt sprake is van toegepaste en gerealiseerde waarde. Herijken van waarde vindt nauwelijks plaats. Hoe het ontwerp van het gilde dit verder kan versterken is een vraag die openligt voor verder onderzoek.