Samenvatting

Op dit moment is veel bekend omtrent de eiwitopname en emissies van een melkkoe. Van de toekomstige melkkoe, het kalf, is echter weinig bekend als het gaat om emissie. Jaarlijks worden ruim een miljoen kalveren geboren in de melkveesector, waarvan dertig procent voor eigen aanwas gehouden worden (ongeveer 320.000 kalveren). Het is belangrijk dat agrarische ondernemers inzicht hebben in het eiwitverbruik van het melkvee en de aanwas. Wanneer eiwitten beter benut worden zal dit emissies verlagen. Met oog op maatschappelijke opinie en de huidige uitdagingen is er mogelijk bij de kalveren een slag te slaan als het gaat om reductie. Het doel van dit onderzoek is om te ondervinden of een verschil in eiwitbenutting aanwezig is bij twee verschillende diëten; melkpoeder en volle koemelk. De vraag die in dit praktijkonderzoek centraal staat is: Hoe benutten kalveren eiwitten uit melkpoeder in vergelijking met eiwitten uit koemelk? Het onderzoek is uitgevoerd op drie verschillende gangbare melkveebedrijven. In het praktijkonderzoek hebben 47 kalveren meegedaan, die willekeurig volle koemelk of melkpoeder gevoerd kregen. Per urine opvangmoment is de urine 24 uur lang opgevangen van het kalf. Ieder kalf heeft twee urine opvangmomenten, de eerste heeft plaats gevonden op levensdag zes en het twee moment is levensdag dertien. In totaal zijn 94 urinemonsters beschikbaar gekomen. Hieruit is naar voren gekomen dat kalveren met het melkpoederdieet een gemiddeld ureumuitscheiding van 1330 milligram per liter urine op dag 6 hadden. Op dag 13 was de gemiddelde ureumuitscheiding 1294 milligram per liter urine. De kalveren die het tankmelkdieet hadden een ureumuitscheiding van 1736 milligram per liter op dag 6. Op dag 13 bedroeg de uitscheiding van ureum 1311 milligram per liter. De eiwitinname bij kalveren met het tankmelkdieet lag 18 gram per dag hoger dan de kalveren met het melkpoederdieet. Gemiddelde opname van eiwitten per dag was 185 gram. Hierbij werd aangetoond dat totale stikstofuitscheiding significant hoger ligt bij kalveren met een tankmelkdieet. Ureumstikstof laat geen significant verschil zien tussen de twee groepen. De conclusie is dat kalveren een hogere eiwitopname hebben bij het tankmelkdieet en eveneens een hogere eiwituitscheiding. Aangetoond is dat kalveren met melkpoederdieet efficiënter omgaan met de eiwitten dan de kalveren die het tankmelkdieet kregen. Eiwituitscheiding en eiwitbenutting van kalveren behoeft nog verder onderzoek. Een vervolg op dit praktijkonderzoek is om die reden raadzaam. Hierbij kunnen aanpassingen in de methode worden getoetst (bv. directe urineafname middels katheters), om vervluchtiging te reduceren.