Samenvatting

De leerlingen in groep 1-2 van de Hendrik Boogaardschool kunnen bijna
allemaal zelfstandig hun naam schrijven. Soms is de naam in spiegelbeeld geschreven, soms zijn er letters vergeten of staan de letters door elkaar. Voor de leerkracht, de ouders en de leerlingen zelf is over het algemeen duidelijk wie er bedoeld wordt. We zijn
er trots op en prijzen de leerlingen, maar besteden geen aandacht
aan de wijze waarop de letters tot stand zijn gekomen. In het kader
van de ontwikkeling van het fonemisch bewustzijn worden er in groep
2 letters aangeboden door de leerkracht. Dit wordt gedaan aan de hand
van de methode 'Spreekbeeld'. Dit is noodzakelijk, omdat volgens Cito bij de overgang naar groep 3 minimaal 15 letters herkend en benoemd moeten kunnen worden (Förrer&Huijbregts,2009). De leerlingen verzinnen
woorden met de 'letter van de week' en ondanks het aanbod van letterstempels, willen de leerlingen toch liever de woorden zelf schrijven. Hierbij wordt door de leerlingen een eigen schrijfspoor
ontwikkeld. Onderzocht is of het aanbieden van een interventie binnen
het (motorisch) schrijfonderwijs, gebaseerd op de methode 'Spreekbeeld', de leerlingen stimuleert om het juiste schrijfspoor te gebruiken en hoe de leerlingen, ouders, leerkrachten dit ervaren. Tijdens de interventie is het juiste schrijfspoor aangeboden en na een korte inoefening is overgegaan tot schrijven vanuit het geheugen. Met leerlingen, ouders, leerkrachten, intern
begeleider en directeur is gesproken over de interventie en hieruit
zijn aanbevelingen voortgekomen die in dit onderzoeksrapport gepresenteerd zullen worden. Een belangrijke uitkomst van het onderzoek is dat de leerlingen van de onderzoeksgroep motorisch
en emotioneel goed in staat zijn om met egeleiding te komen tot het
gebruik van het juiste schrijfspoor. Daarnaast wordt aangetoond dat
er ook effecten zijn te zien met betrekking tot de letterherkenning.