Samenvatting

In de gemeente Tholen zijn diverse havens met stalen damwanden. Deze stalen damwanden moeten worden onderhouden. De mogelijkheid om hiervoor kathodische bescherming te gebruiken kwam naar voren bij de plaatsing van een nieuwe damwand in de haven van Stavenisse. Op deze damwand is kathodische bescherming toegepast vanaf het moment dat deze damwand is geplaatst. In dit geval gaat het om het opgedrukte stroom systeem. Een ander alternatief op kathodische bescherming is het plaatsen van opofferingsanodes op een damwand. Beide systemen zijn gebaseerd op hetzelfde principe: door het verlagen van het elektrisch potentiaal van de stalen damwand, is er geen sprake van corrosie op de damwand.

Door de toepassing in Stavenisse ontstond de vraag of kathodische bescherming ook toegepast kan worden als levensduurverlengende onderhoudsmethode op bestaande stalen damwanden. Om dit te onderzoeken worden er diverse casestudy’s behandeld bij de gemeente Tholen. Voor dit onderzoeksrapport worden specifiek de mogelijkheden van toepassing van kathodische bescherming in de haven van de stad Tholen onderzocht.
Dit heeft geleid tot de volgende hoofdvraag: In hoeverre is het technisch en economisch haalbaar om kathodische bescherming toe te passen als levensduurverlengende onderhoudsmethode voor stalen damwanden in de haven van Tholen?

De oude haven van Tholen is op te delen in drie stukken: kade 1, kade 2 en kade 3. Hierbij zijn kade 1 en kade 3 vergelijkbaar met elkaar. Deze bestaan uit een stalen damwand, met daar achter een gording met ankerwand. Kade 2 bestaat uit een stalen damwand, waarbij er schroefinjectieankers aanwezig zijn in de deksloof boven de damwand. Hiermee is de damwand verankerd.
Deze drie kades zijn eerst getoetst op de huidige normering. Hierbij is de damwandplank zelf getoetst, als ook de gordingen en ankers. Deze zijn allen getoetst ter bepaling van de restlevensduur van de constructie. Voor het bepalen van de restlevensduur is de dikteafname door corrosie ingeschat. Aan de hand van te verwachte corrosie in de toekomst is de restlevensduur voor alle kades bepaald. Hierbij zijn meerdere doorsnedes over de lengte van de kade in acht genomen en getoetst. Een minimale restlevensduur van 40 jaar is hier naar voren gekomen voor de kades.

Vervolgens zijn er vier mogelijke onderhoudsvarianten uitgewerkt. Deze varianten zijn technisch allemaal mogelijk om uit te voeren in de haven van Tholen. Hierbij gaat het om de volgende vier varianten: nieuwe damwand (niet conserveren), coaten, opofferingsanodes en opgedrukte stroom.
De opgestelde varianten zijn vergeleken op kosten. Hierbij is de Netto Contante Waarde per variant berekend. Daarbij is een index van 2% toegepast over de kosten per jaar. Voor de vergelijking zijn per variant vier sub-varianten opgesteld. Hierbij verschillen deze varianten in levensduurverlenging door de onderhoudsmethode en/of in de totale tijdspan die in acht wordt genomen bij de variant.
Aan de hand van de kostenvergelijking kan worden gesteld dat het opgedrukte stroom systeem kostentechnisch het meest voordelig is. Daarbij is er wel sprake van een klein verschil qua kosten met opofferingsanodes. Coaten komt het minst voordelig uit de vergelijking.
Als moment van toepassen voor het opgedrukte stroom systeem wordt 2031 gegeven. De voornaamste reden hiervan is dat naar alle waarschijnlijkheid vanaf dit jaar het water in de haven van Tholen gaat verzilten. Hierdoor heeft de kathodische bescherming meer effect, dan in het huidige zoete water. Dit aangezien er dan sprake is van een meer optimale stroomgeleiding in het zoute water.

Concluderend kan de hoofdvraag worden beantwoord met de volgende beantwoording: het is zowel technisch als economisch zeer goed haalbaar om kathodische bescherming toe te passen als levensduurverlengende onderhoudsmethode voor stalen damwanden in de haven van Tholen.