Samenvatting

Decubitus (weefselversterf, veroorzaakt door inwerking op het lichaam van druk-, schuif- en wrijfkrachten of een combinatie) en incontinentieletsel (huidletsel veroorzaakt door urine en wrijving) zijn veel voorkomende zorgproblemen. Het is belangrijk deze letsels te voorkomen en op een juiste manier te behandelen.
Er is wetenschappelijke literatuur beschikbaar over decubitus en incontinentieletsel. Deze informatie is in kaart gebracht door een literatuuronderzoek. Er is nauwelijks literatuur beschikbaar over de huidzorg die de huidtherapeut bij deze aandoeningen kan verrichten. Deze informatie is in beeld gebracht door middel van interviews.
Doel van het onderzoek is om in kaart te brengen welke huidzorg de huidtherapeut kan verrichten ter preventie en ter genezing van decubitus en incontinentieletsel.
De hoofdvraagstelling luidt: wat kan de huidtherapeut voor huidzorg verrichten op het gebied van decubitus en incontinentieletsel?
Uit de onderzoeksresultaten is naar voren gekomen dat er huidtherapeuten zijn die decubitus en incontinentieletsel voorkomen en behandelen. Zij geven aan vaker decubitus dan incontinentieletsel aan te treffen. Het is een meerwaarde wanneer een huidtherapeut huid- en wondzorg kan aanbieden omdat patiënten dan niet onder behandeling hoeven bij verschillende disciplines.
Ter preventie en ter genezing van beide letsels gebruikt de huidtherapeut huidbeschermende producten (barrièrecrèmes/sprays). Bij een wond wordt de reguliere wondzorg toegepast en worden de wondranden beschermd met een huidbeschermingsproduct.
Er zijn veel discussies gaande over het (mogelijke) verschil tussen decubitus en incontinentieletsel. Er is geen wetenschappelijk bewijs gevonden wat aantoont dat incontinentieletsel (vochtletsel) een aparte diagnose is. “Vochtletsels” zouden daarom beschouwd moeten worden als een graad 2 of 3 decubitus