Samenvatting

Uit de onderzoeksresultaten is gebleken dat de empirie niet (geheel) overeenkomt met de theoretische achtergronden van beschermende factoren. Er lijkt sprake van een kennisprobleem. De geïnterviewde reclasseringswerkers beschikken over beperkte kennis van het concept van beschermende factoren en hoe deze invloed hebben op het voorkomen van delinquent gedrag. Zij refereren aan hun ‘boerenverstand’ als het gaat om dit onderwerp.
Het beoordelen welke factoren beschermend zijn binnen een toezicht doen reclasseringswerkers niet op een gestructureerde wijze. Zij gaan af op het eigen professioneel oordeel, waarbij zij in iedere casus een andere werkwijze hanteren. Een methodische onderbouwing geven voor hun keuzes is voor hen lastig. Gebleken is dat zij zich voornamelijk richten op de risicofactoren. Dit sluit niet aan op de RNR gedachte. Door de huidige werkwijze kan per reclasseringswerker een verschil in visie ontstaan. Informatie die bij de ene delinquent wordt meegewogen, kan bij de ander worden vergeten of achterwege gelaten. Het verschil in werkwijze en de focus op risico’s kan een negatief effect hebben op de delinquent en zijn traject.
De focus lijkt voornamelijk te liggen op praktische factoren waar interventies op ingezet kunnen worden. De gedragsmatige factoren krijgen minder aandacht of worden overgelaten aan een behandelaar (indien aanwezig).