Samenvatting

Het doel van dit artikel is inzicht krijgen in de effecten van intensieve
oefentherapie bij reumatoïde artritis, zowel tijdens de acute als tijdens de chronische fase. Bekeken wordt
of intensieve oefentherapie de spierkracht en aërobe capaciteit kan vergroten en of de
ziekteactiviteit en de gewrichtsschade niet nadelig beïnvloed worden.
Vraagstelling; Wat is het effect van intensieve oefentherapie bij patiënten met reumatoïde artritis
op de mate van spierkracht, aërobe capaciteit, ziekteactiviteit en gewrichtsschade?
Methode: Er is gezocht in de medische bibliotheek van het Universitair Medisch Centrum te
Utrecht en in verschillende elektronische databanken; Pubmed, Cochrane, Pedro en Google
Scholar. De volgende zoektermen en combinaties zijn gebruikt:
rheumatoid arthritis, exercise, physical therapy, strength training, aerobic en high
intensity.
Conclusie: Er kan gesteld worden dat intensieve oefentherapie een positief effect heeft op het
verbeteren van de spierkracht en de aërobe capaciteit. Op het gebied van ziekteactiviteit worden er
geen significante verschillen gevonden in het nadeel van de trainingsgroep. Het effect op de
gewrichtsschade is nog onduidelijk. Een intensief oefenprogramma lijkt een beschermend effect te
hebben op de gewrichten van de voeten terwijl er een trend zichtbaar is naar meer schade van de
grotere gewrichten.
Discussie / aanbevelingen; Meer onderzoek is nodig om het effect van intensieve oefentherapie
op de langere termijn duidelijk te krijgen. Hierbij is met name aandacht vereist voor het effect op
de gewrichtsschade. Daarnaast moet in acht worden genomen dat statistisch relevant niet hetzelfde
is als klinisch relevant. Om de klinische relevantie van een intensief trainingsprogramma vast te
stellen is het nodig om ook de functionele status en de kwaliteit van leven van patiënten met
reumatoïde artritis vast te leggen in een onderzoek.