Samenvatting

De centrale vraag van het onderzoek luidt: ‘Welk advies kan op basis van literatuur- en jurisprudentieonderzoek aan KPHW worden gegeven over de terhandstelling van algemene voorwaarden voor dienstverleners sinds de implementatie van de Dienstenrichtlijn in het Burgerlijk Wetboek op 28 december 2009?’
Het doel van dit onderzoek is om advies te geven aan KPHW over de terhandstelling van algemene voorwaarden om voor hen duidelijkheid te scheppen met betrekking tot de verschillende regelingen die er bestaan.
De voornaamste conclusies die uit het onderzoek naar voren komen zijn dat de fysieke terhandstelling en de elektronische terhandstelling op grond van art. 6:230c BW de meest betrouwbare wijzen van terhandstelling blijken. Wel is het voor de gebruiker van de voorwaarden uiterst belangrijk om na de terhandstelling te kunnen bewijzen dat deze daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Voorbeelden die veel bewijskracht opleveren zijn de wederpartij laten tekenen voor ontvangst van de voorwaarden bij fysieke terhandstelling en de wederpartij een hokje laten aanvinken bij de elektronische terhandstelling. Het kunnen bewijzen van de terhandstelling is belangrijk in geval er na de terhandstelling een conflict met de wederpartij ontstaat en de zaak door de rechter wordt beoordeeld. Om in dit geval een zo groot mogelijke kans te hebben dat de algemene voorwaarden geldig worden verklaard, moet bewezen kunnen worden dat de terhandstelling daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.