Samenvatting

Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft in het kader van de overheidsbezuinigingen besloten een nieuwe werkmethode toe te passen, Het Nieuwe Werken (HNW). De veranderingen die plaats zullen vinden hebben direct effect op het functioneren van de ambtenaar. De 1500 ambtenaren vormen de doelgroep van dit onderzoek. Deze groep moet begeleid worden in deze nieuwe manier van werken, waar een flexibelere werkhouding noodzakelijk is. Dit onderzoek richt zich op de communicatie welke ingezet is, en moet gedaan worden bij de invoering van HNW. Omdat binnen de invoering van HNW al een aantal pilots zijn gestart, zal dit onderzoek zich ook richten op de resultaten binnen deze groep. Gelet zal worden op wat er wel en niet goed gegaan is en wat hier voor de ministeriebrede invoering te leren is. De communicatie moet zorgen voor een helder beeld en moet onzekerheden en onduidelijkheden wegnemen ten einde een ministeriebreed draagvlak te creëren voor HNW. Dit is nodig, daar deze grote en ingrijpende invoering veel teweeg zal brengen. Dit gaat niet zonder slag of stoot. Daarom is de volgende hoofdvraag geformuleerd:

Welke communicatiestrategie draagt bij aan het creëren van draagvlak voor Het Nieuwe Werken bij het personeel van het Kerndepartement van VWS?

Met behulp van een ministeriebreed uitgezette enquête een aantal diepte-interviews zal, in combinatie met deskresearch, deze hoofdvraag beantwoord worden. Het Theoretisch kader is gefocust op de communicatiestrategie van de invoering van een grote verandering in de manier van werken. In dit geval de invoering van HNW op het kerndepartement van WVS. Van de theorie worden verschillende facetten belicht om de vraagstelling van dit onderzoek te toetsen. Binnen dit onderzoek is een aantal belangrijke resultaten aan het licht gekomen. Een groot deel van weerstand tegen HNW is ontstaan doordat de beeldvorming vooraf negatiever is dan de werkelijkheid zoals die achteraf ervaren wordt. Dit onderzoek geeft een aantal handvatten op het gebied van communicatie om dit beeld te corrigeren en laat zien op welke specifieke zaken in de communicatie gelet moet worden. Deze informatieverstrekking moet niet alleen maar een algemene integrale aanpak zijn, maar moet zich richten tot meer maatwerk. Ook blijkt dat de bedrijfscultuur van invloed is op de wijze waarop de communicatie wordt ingezet ten behoeve van het draagvlak. Ondanks de overwegend top-down cultuur van het ministerie zijn er voldoende mogelijkheden door middel van communicatie draagvlak te creëren zodat de verandering succesvol ingevoerd kan worden.