Samenvatting

De school voor praktijkonderwijs ’t Wildveld kent zes leerjaren die zijn onderverdeeld in drie fasen. Voor dit praktijkonderzoek ga ik mij middels een survey-onderzoek richten op de mentorbegeleiding van de eerste twee leerjaren, namelijk fase 1. De reden waarom ik onderzoek doe naar het mentoruur op ’t Wildveld is omdat een goede invulling en pedagogisch mentorschap de laatste jaren enigszins uit het oog is verloren. Voor alle betrokkenen rondom de leerling is het van belang om te weten welke begeleiding het best past bij de leerling, om zo de begeleiding te optimaliseren en de kans op slagen te vergroten. Het mentoruur is een essentieel onderdeel van de (school)loopbaan van de leerling, omdat deze zo meer inzicht krijgt in zijn kennis en vaardigheden. Om antwoord te krijgen wat er nodig is om de invulling en de huidige begeleiding te optimaliseren heb ik alle betrokkenen bij het mentoruur van fase 1 (directie, mentoren en leerlingen) ondervraagd. Ik heb enquêtes samengesteld met vragen die gaan over het begeleiden van leerlingen tijdens het mentoruur. Daarnaast wordt gekeken welke pedagogische en didactische begeleiding wordt aangeraden vanuit de literatuur, hoe deze begeleiding er op ‘t Wildveld uitziet en hoe de huidige begeleiding kan worden verbeterd. De resultaten laten zien dat alle doelgroepen het mentoruur ’s ochtends prefereren. Daarnaast blijkt dat de pedagogische en didactische begeleiding op ’t Wildveld voor een groot deel overeenkomt met de aangeraden begeleiding vanuit de literatuur. De vraag ‘Doen we wat we moeten doen?’ komt regelmatig terug in schoolvergaderingen. Het is een vraag die eenieder zich regelmatig moet stellen voor de verbetering van het onderwijs. Geconcludeerd wordt dat de gehanteerde pedagogische en didactische begeleiding op ’t Wildveld geschikt is voor praktijkonderwijs leerlingen. Door meer samenspraak en communicatie in het onderwijsproces te bouwen en de inhoud van het mentoruur te herzien, kan de begeleiding worden verbeterd