Samenvatting

Hoop voor Noord heeft een uniek proces van professionaliseren en institutionaliseren achter zich. Vanaf de start van de kerkplanting zijn er gemeenschappen ontstaan en heeft leiderschap zich gevormd. In het huidig leiderschap werken professioneel en ambtelijk leiderschap samen d.m.v. een dagelijkse leiding, met professionals, en een klein team, met ambtsdragers. De totstandkoming en samenwerking van het huidig leiderschap is in dit onderzoek onderzocht en gespiegeld aan literatuur en andere postpioniersplekken. Dit heeft zichtbaar gemaakt hoe het leiderschap ontstaan is en hoe de pionierspraktijk slechts gebrekkig ondersteund wordt door de kerkorde. Pioniersplekken vragen om vrijheid t.b.v. hun missie. Hierdoor is er voor een kerkverband een ondersteunende en geen vormbepalende rol weggelegd. Het leiderschap van (pioniers)kerken zullen meer en meer vormen aan nemen t.b.v. de missie. Hierin zijn ze minder gelijkvormig, maar uniek gevormd vanuit een gerichtheid op de missie en de context. Aan het proces van professionaliseren en institutionaliseren zit geen eindpunt. De uitdaging voor (pioniers)kerken is een blijvende kritische afstelling van leiderschap. Het is belangrijk dat men continu blijft kijken naar wat de gemeente nodig heeft in de context en de tijd aan evt. vernieuwing om aangesloten te blijven op de gemeenschap en de missie. De verscheidenheid en vrijheid moeten niet al te zeer beperkt worden door een nieuwe pionierstraditie en een verabsolutering van het proces van professionaliseren en institutionaliseren. Toch kunnen pioniersplekken en gevestigde kerken leren van het proces van de onderzochte postpioniersplekken.