Samenvatting

De kerk in Nederland heeft het moeilijk. De moderne (mega-)kerken lijken nog te kunnen groeien, maar vooral ten koste van andere kerken. Ook zij hebben moeite om de kloof naar de echt buitenkerkelijke mens te overbruggen. De tijd is rijp voor een ‘herijking’ van het kerkzijn.

Dit onderzoek is specifiek uitgevoerd voor evangelische kerk de Pijler te Lelystad, een (mega-)kerk die is vormgegeven naar het Willow Creek model. Zij stelt zich de vraag hoe zij, gezien de ontwikkelingen in maatschappij en kerk, invulling kan geven aan haar roeping op een zodanige wijze dat:
- zij de onderlinge gemeenschap van gelovigen weet te bewaren en te stimuleren.
- het gemeentezijn een meer integraal onderdeel wordt van het leven van de gemeenteleden dan een aanvulling op dat leven.
- zij van betekenis is in de omgeving waar zij gevestigd is en dat zij zodoende de kloof naar de buitenkerkelijke mens probeert te overbruggen.

In dit onderzoek wordt stilgestaan bij een drietal zaken: het wezen en de taken van de kerk, de ontwikkelingen in de Nederlandse maatschappij en de situatie van evangelische kerk de Pijler. Nadat deze drie elementen op elkaar betrokken zijn, wordt de conclusie getrokken dat de kerk op z’n kop moet. De kerk dient zo gestructureerd en aangestuurd te worden dat:
- er op natuurlijke wijze ruimte is voor de onderlinge gemeenschap
- de gemeenschap van gelovigen zichtbaar en van betekenis is voor haar omgeving
- de gemeenschap wordt ondersteund en toegerust om zelf gestalte te geven aan het kerkzijn