Samenvatting

De gemeente Tilburg, het Instituut voor Maatschappelijk werk (IMW) en de Tilburgse voedselbank werken samen om het volgende doel te bereiken: 'Zicht krijgen op waarom de voedselbankklant gebruik moet maken van de voedselbank, nagaan of de klant adequate hulp ontvangt en doorverwijzen naar adequate hulp.'

Het samenwerkingsdoel wordt in de huidige samenwerkingsvorm nog onvoldoende bereikt. De samenwerkingsvormen uit het theoretisch kader zijn getoetst aan het samenwerkingsdoel. Hieruit blijkt dat een netwerk en trajecten de bestpassende samenwerkingsvorm zijn voor de Tilburgse situatie. In het netwerk kan de visie en koers worden afgestemd. In de trajecten kan de klant worden voorzien van adequate hulp. De samenwerking komt in de huidige situatie echter onvoldoende tegemoet aan de succesfactoren van een netwerk en trajecten. Uit het onderzoek komen op hoofdlijnen vier verbeterpunten naar voren:
1. Het netwerk uitbreiden: de visie op netwerkniveau wordt nu niet doorvertaalt in de hulpverleningstrajecten. Betrek de grote doorverwijzende instellingen bij het netwerk en stem doelen door middel van een regisseur af met de kleinere instellingen.
2. Heldere afspraken: formaliseer het samenwerkingsdoel van het netwerk en leg verantwoordelijkheden vast.
3. Vrijwilligersorganisatie: houdt er in voldoende mate rekening mee dat de voedselbank een vrijwilligersorganisatie is. Beroepskrachten, en daarmee doorverwijzende instellingen, hebben de neiging tot professionalisering, maar de voedselbank kan deze verwachtingen als vrijwilligersorganisatie onvoldoende waar maken.
4. Stel een regisseur aan die zorgt voor afstemming tussen de samenwerkende instellingen. Eén van de drie samenwerkende actoren kan deze rol oppakken, waarbij op basis van dit onderzoek de voorkeur uitgaat naar de gemeente Tilburg.

Door middel van de bovenstaande ingrepen kan het zicht op de voedselbankklant worden vergroot. Daarnaast kan door middel van de samenwerking met IMW de klant alsnog worden voorzien van een adequaat hulpverleningstraject. Kanttekening hierbij is dat uit dit onderzoek blijkt dat de trajecten nu nog vaak niet adequaat genoeg zijn. Vervolgonderzoek is nodig om deze problematiek bij de kern aan te kunnen pakken.