Samenvatting

Dit onderzoek richtte zich op het buddyproject van GGZ Momentum, dat in 2013 is ontstaan. De buddy’s zijn (ex)cliënten van GGZ Momentum die andere cliënten in vroeg herstel ondersteunen. Een buddy heeft ervaring met het herstellen van een actieve verslaving. Deze ervaringen zetten zij in als buddy, zodat zij andere cliënten kunnen ondersteunen. Het buddyproject sluit aan op de huidige ontwikkelingen, namelijk het inzetten van ervaringsdeskundigheid in het inzetten van maatjesprojecten. Om meer zicht te krijgen op de ervaringen van de buddy’s, is dit onderzoek gedaan. Op deze manier werd er onderzocht wat de buddy’s zelf goed vinden lopen in het buddyproject en wat nog beter kan. De probleemstelling van dit onderzoek was:
Hoe ervaren de buddy’s hun deelname aan het buddyproject binnen GGZ Momentum?
Deze probleemstelling is beantwoord aan de hand van de Q-methodologie. Deze methode zorgde ervoor dat er groepen werden geïdentificeerd die ofwel dezelfde ofwel verschillende meningen hebben over een bepaald onderwerp. Deze groepen worden in dit onderzoek ‘clusters’ genoemd. Uit dit onderzoek zijn twee clusters naar voren gekomen die allebei een houding schetsen, hoe zij het buddyproject ervaren.
Cluster A: De zelfbeschermende ontwikkelingsgerichte buddy. Dit cluster bestaat uit zeven respondenten die een cliënt graag iets willen geven, maar hun eigen herstel het belangrijkste vinden. Verantwoordelijkheid in contact met de cliënt, ligt vooral bij de cliënt. Het buddyproject kan geoptimaliseerd worden als de supervisors meer praktische tools geven.
Cluster B: De gelijkwaardige ontwikkelingsgerichte buddy. Dit cluster wilt ook graag geven aan de cliënt, maar hun eigen herstel blijft het belangrijkste. Zij zien het buddyschap als een wederkerig proces, waarbij de cliënt en de buddy beide een verantwoordelijkheid dragen. De buddy moet zich in kunnen leven, anders kan hij/zij zich geen buddy noemen.
Beide clusters hebben resultaten geleverd, waardoor er aanbevelingen voor de supervisors van het buddyproject gedaan konden worden. De buddy’s vinden het buddyproject een leerzaam project, omdat het helpt bij hun eigen herstel en persoonlijke ontwikkeling. Wel willen de buddy’s wat meer praktische handvaten krijgen, die ze kunnen gebruiken in contact met hun cliënt. Tevens kunnen de supervisors wat duidelijker en meer communiceren onderling en naar de buddy’s toe. Het beroepsproduct is een handleiding om praktische invulling te geven aan de trainingen en de supervisies van het buddyproject. Tot slot wordt in dit onderzoeksrapport een reflectie gegeven op het onderzoeksproces van de studentonderzoeker.