Samenvatting

De boommarter (Martes martes) is een roofdier die voor komt in bossen in heel Europa. Door zijn afhankelijkheid van boomholtes kan het aantal boommarters in een gebied gebruikt worden als indicatie voor de kwaliteit van het bos. Desondanks neemt het aantal boommarters in verschillende Europese landen af. Om een beter beeld te krijgen van de afname en het aantal boommarters in een gebied moet er een standaardmonitoringsmethode opgesteld worden. Deze standaardmonitoringsmethode zorgt ervoor dat er op verschillende plekken en jaren op dezelfde manier geteld wordt. Hierdoor kunnen gegevens tussen gebieden en tussen jaren betrouwbaar met elkaar vergeleken worden. Ten tijde van dit onderzoek bestond zo’n dergelijk onderzoek nog niet. Daarom is er gekeken welke bestaande methode de nieuwe standaardmonitoringsmethode kon worden voor boommarters. Om antwoord te geven op deze vraag is er een literatuur studie uitgevoerd naar bestaande methodes. Hier zijn in totaal vijf verschillende methodes gevonden. Bij deze onderzoeken werd onder andere gebruikt gemaakt van DNA analyse, nestbomen tellingen, zender halsbanden, sneeuwsporen en cameravallen. Vervolgens werden de methodes onderworpen aan een multi criteria analyse. Elke methode werd getest op zes criteria: - Herhaalbaarheid. - Ongecontroleerde factoren. - Onderzoekskosten. - Karakteristieken boommarter. - Volledige populatie in beeld. - Uitvoerbaarheid. Om te controleren of de methodes voldeden aan de criteria is er eerst gekeken welke achtergrond informatie van belang was volledig aan een criteria te voldoen. Deze achtergrond informatie werd gevonden doormiddel van een literatuurstudie. Uit de resultaten en discussie kwam naar voren dat methodes 1 en 5 bijna een gelijke score hadden (52 punten en 53 punten). Methode 1 maakte gebruik van haarbuizen en uitwerpselen om het DNA profiel van zo veel mogelijk boommarters te bepalen. Vervolgens paste ze een statistische toets toe die de gemiste boommarters moest coveren. Methode 5 daarentegen maakte gebruikt van cameravallen in combinatie met een statistische toets om het aantal boommarters te bepalen. Uiteindelijk werd geconcludeerd dat methode 1 de nieuwe standaardmonitoringsmethode zou worden. Dit omdat er met kleine aanpassingen aan de methode een veel hogere score behaald kon worden terwijl bij methode 5 grotere aanpassingen gedaan zouden moeten worden. Wel werd aanbevolen om deze aanpassingen te veldtesten en om verdere ontwikkelingen op het gebied van boommarters en monitoringsmethodes te blijven volgen. Dit om de methode in de toekomst verder te verbeteren.